Kiezersbedrog?

Zo via via hoor ik dat men denkt dat mijn plek op de lijst voor de gemeenteraad van Zaltbommel "kiezersbedrog" is geweest.
Natuurlijk is het aan éénieder zelf een mening te vormen over mijn vertrek maar ik wil toch graag mijn kant kort belichten en vertellen hoe dit tot stand is gekomen. Voor wat het waard is...

Vanaf het begin af aan gaat de politiek in Zaltbommel mij aan het hart. Het "politieke spel" is niet echt aan mij besteed en als er dan ook een motie werd afgewezen zonder inhoudelijke redenen, raakte mij dit zeer.
Misschien raakte me dit óók teveel.
Huilend naar huis omdat er weer zoveel tijd in had gezeten en coalitiepartijen zonder enig pardon weer iets wegstemden, het gebeurde vaker dan me lief was. 
Tergelijkertijd: ik wilde echt onze prachtige gemeente vooruit helpen. Vernieuwen. Verbeteren. En dus; hop, als lijsttrekker door voor de gemeenteraadsverkiezingen! Wat een eer.
Hier en daar wat dreiging, snufje intimidatie op zijn tijd en een hele eigen "lastercampagne" over mijn privésituatie mochten de pret niet drukken. Door... voor het algemeen belang.  
Supertrots was ik op de uitslagen; een bijna verdubbeld aantal stemmen met een kei van een team. 

Toen het stof was neergedwarreld, bleek dat die hele campagneperiode me meer had geraakt dan ik eigenlijk wilde toegeven. En ook mijn gezin. Een nieuwe bestuursperiode brak aan met allerlei mooie hei-dagen, goede voornemens en samenwerkingsafspraken. Ik kreeg er echt weer vertrouwen in.

En dan wordt het zomer. De situatie die zich toen voordeed, waar ik helaas niet álles over kan delen, hield mij en mijn moraal in de greep. Integriteit, misbruik raadslidmaatschap, intimidatie ambtenaren, belangenverstrengeling wethouder, onafhankelijk onderzoek, eigen belang versus maatschappelijke belang: het passeerde allemaal de Zaltbommelse revue. Met de doofpotmotie als afsluiting. En toen wist ik het: ik kan dit niet. Ik ben hier niet hard genoeg voor. Dit komt té dichtbij en het lukt mij niet dit los te laten. Het druist zo tegen alles in en ik kan er niks aan doen

Tja, en als er dan een aanbod komt, want dat was het, om me kandidaat te stellen voor de Provinciale Staten dan is dat het overwegen waard.
Was dit een makkelijke keuze? Zeker niet. Met tranen én onzekerheid heb ik de beslissing genomen want wil ik in de politiek blijven én het volhouden, dan moet ik naar een plek met meer afstand.

Ik ga dit nu proberen en zal mij keihard inzetten voor Gelderland met natuurlijk een extra warm hart voor onze regio. Ik ga het missen. Zaltbommel laat ik met een gerust hart achter bij mijn geweldige opvolger Joost Drijvers.

Politiek is keuzes maken. Ook lastige. Daar mag iedereen van alles van vinden, maar denk alsjeblieft niet dat dit een vooropgezette keuze is geweest; dat was namelijk echt niet zo. 

Liefs.
Elke Smulders

(Foto Elke Smulders)